Εικόνες απέιρου κάλους εκτυλίχθηκαν στο χθεσινό δημοτικό συμβούλιο με αφορμή το μακεδονικό, θέμα που έφτασε στο σώμα μετά από αίτημα πλιτών του δήμου και πρωτοβουλία του κ. Δρακάκη.
Ο κοινός παρανομαστής όλων των παρατάξεων είναι ότι διαφωνούν με τη συμφωνία των Πρεσπών, η οποία παρεπιμπτόντως φαίνεται ότι θα εγκριθεί, ωστόσο για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Και οι λόγοι που επικαλέστηκε η κάθε πλευρά συμβαδίζουν σχεδόν απόλυτα με τη ρητορική του πολιτικού χώρου από τον οποίο προέρχονται, κάτι που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο συμπέρασμα ότι η όλη συζήτηση είχε περισσότερο προεκλογικό άρωμα δεδομένου ότι όποια απόφαση και να λαμβανόταν δεν θα είχε κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά απόφαση τελικά δεν πάρθηκε, ούτε για το ελάχιστο της αντίθεση με τη συμφωνία.
Πιο συγκεκριμένα, σε πολύ υψηλούς τόνους κινήθηκε ο κ. Δρακάκης ο οποίος προσπάθησε να περάσει το ψήφισμα ακριβώς όπως κατατέθηκε από τους πολίτες που το υπογράφουν. Μάλιστα χρησιμοποίησε ακραία ρητορική, τέτοια που συμβαδίζει με το εκλογικό ακροατήριο από το οποίο θέλει να αλιεύσει στις προσεχείς εκλογές, με εκφράσεις περί “πουλημένων” και “προδοτών”, ενώ δεν παρέληψε να αναφερθεί και προς τον Δήμαρχο, κ. Παναγιωτόπουλο, χαρακτηρίζοντάς τον ούτε λίγο ούτε πολύ ψευτοπατριώτη με αφορμή τη συμμετοχή του στην επέτειο της απελευθέρωση του κάστρου των Σαλώνων.
Λόγω του ύφους κυρίως και λιγότερο από τα λεγόμενα Δρακάκη, ο κ. Ταγκαλής τελικά αποχώρησε χαρακτηρίζοντας την παραπάνω συμπεριφορά ως απόπειρα μονοπώλησης του πατριωτισμού και της ευαισθησίας στα εθνικά θέματα. Ο κ. Ταγκαλής ωστόσο πήρε θέση κατά της συμφωνίας, με κύριες αιτιολογίες τη γλώσσα και την ιθαγένεια, αλλά και τον αλυτρωτισμό των γειτόνων, ενώ δεν παρέλειψε να μιλήσει και για ανταλλάγματα. Επιπλέον τάχθηκε και υπέρ του συλλαλητηρίου της Κυριακής.
Σε παρόμοιο μήκος κύματος και ο κ. Παναγιωτόπουλος που είχε έτοιμη εισήγηση την οποία διάβασε, ενοχλημένος και αυτός από τις ακραίες εκφράσεις Δρακάκη, και χρησιμοποιώντας σε μεγάλο βαθμό την ίδια αιτιολόγηση με τον κ. Ταγκαλή σχετικά με τη γλώσσα και την ιθαγένεια, αφήνοντας στην προσωπική κρίση του καθενός την τελική απόφαση τόσο για το ψήφισμα όσο και για το συλλαλητήριο αφού δεν είναι θέματα που απτονται του Δήμου.
Τέλος, οι κ. Ιωσηφίδης και Μέγκος κινήθηκαν στη γραμμή των αριστερών κομμάτων που απορρίπτουν τη συμφωνία αφού προέρχεται από ξένα κέντρα και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη κανενός από τους δύο λαούς τους οποίους αφορά. Ο κ. Μέγκος, πιο μετριοπαθής μίλησε για αυτοδιάθεση των λαών και αλληλοσεβασμό, και αντιτάχθηκε στη συμφωνία αφού δεν προέκυψε με βάση αυτές τις αρχές αλλά με βάση τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων.
Ο κ. Ιωσηφίδης, από την άλλη κινήθηκε αυστηρά στη γραμμή του ΚΚΕ και τάχθηκε ενάντια στη συμφωνία η οποία αποτελεί έμπνευση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ και δεν προάγει τα ελληνικά συμφέροντα.
Τελικά απόφαση δεν πάρθηκε αφού η ένταση που υπήρξε με βαρείς χαρακτηρισμούς και αποχωρήσεις είχε αποτέλεσμα να μην υπάρξει συμφωνία.
