γράφει ο Γ.Σκόκας
Πάνε περισσότεροι από δυο μήνες από τότε που γράφαμε για ζυμώσεις στην κεντροαριστερά με σκοπό τη δημιουργία συνδυασμού για τον Δήμο Δελφών. Συνδυασμού μάλιστα που στόχο δεν θα είχε απλά την παρουσία ή έστω μία υπολογίσιμη παρέμβαση, αλλά την ανάληψη της δημαρχίας. Ωστόσο από τότε και μέχρι σήμερα, παρά τις διάσπαρτες συναντήσεις που έχουν γίνει, δεν έχει υπάρξει κάτι οργανωμένο και φαίνεται το σενάριο να ναυαγεί, με τις πιθανότητες για το αντίθετο να είναι, αν όχι μηδαμινές, ελάχιστες.
Οι προσπάθειες ωστόσο για να σχηματιστεί ψηφοδέλτιο δεν έχουν σταματήσει. Αν και φαίνεται ο αρχικός ενθουσιασμός να έχει κοπάσει και αρκετά στελέχη που θα μπορούσαν να το στελεχώσουν να έχουν “κλείσει” αλλού, η ιδέα δεν έχει εγκαταλειφθεί. Άλλωστε ο χρόνος, αν και περιορίζεται, υπάρχει ακόμη με κάθε ενδεχόμενο να παραμένει ανοιχτό. Και με το ερώτημα “Θα κατεβάσει η κεντροαριστερά ψηφοδέλτιο στον Δήμο Δελφών;” να παραμένει ακόμη αναπάντητο.
Και ποιός θα μπει μπροστά;
Φυσικά, στην περίπτωση που το ερώτημα έχει θετική απάντηση, η αμέσως επόμενη απορία είναι ποιος θα ηγηθεί του σχήματος. Και μπορεί τα ονόματα που είχαν ακουστεί μέχρι τώρα να ήταν αρκετά αλλά όσο περνάει περιορίζονται, για διαφόρους λόγους.
Ας ξεκινήσουμε με την πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και νυν μέλος του ΚΙΔΗΣΟ, Αφροδίτη Παπαθανάση. Όνομα που παίζει σταθερά σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, η οποία όμως σε ανύποπτο χρόνο έχει δηλώσει ότι δεν την ενδιαφέρει να εκτεθεί, ειδικά ως επικεφαλής σε επίπεδο Δήμου, χωρίς να αποκλείει την στήριξη και βοήθεια από όποιο άλλο πόστο σε έναν ενδεχόμενο συνδυασμό. Μέχρι στιγμής πάντως, εκτός από τις συζητήσεις εντός “κεντροαριστεράς” έχει έρθει σε επαφή και με τους “Πολίτες στο Προσκήνιο” για δύο ενδεχόμενα, είτε στήριξη του υπάρχοντος συνδυασμού είτε ευρύτερο άνοιγμα στον αριστερό χώρο, χωρίς ακόμη να υπάρχουν απτά αποτελέσματα, θετικά ή αρνητικά.
Πολύ έχει παίξει και το όνομα του και στο παρελθόν υποψηφίου δημάρχου (Άμφισσας τότε), Σάββα Γιαννοσπύρου, ο οποίος δεν με τις συνεχείς παρεμβάσεις του, έστω και μέση κοινωνικών δικτύων φαίνεται ότι δεν μένει αδιάφορος σε μια πιθανή κάθοδο στον εκλογικό στίβο. Ωστόσο και στην περίπτωση η πιθανότητα να δεχθεί εύκολα να ηγηθεί είναι μάλλον μικρή, τόσο γιατί δεν είναι στις προτεραιότητές του όσο και διότι και οι υπόλοιποι στον χώρο θα προτιμούσαν κάποιον που δεν έχει χρηματίσει ξανά στον Δήμο.
Ακόμη ένα όνομα από την Άμφισσα με εμπειρία στα δημοτικά που είχε ακουστεί ήταν αυτό του Αντώνη Ιωάννου, ο οποίος όμως έχει ήδη μεταπηδήσει στην περιφέρεια, άρα δεν υπάρχει λόγος περαιτέρω αναφοράς στο όνομά του.
Τέλος, υπάρχει και ο πρώην δήμαρχος Ιτέας, Νίκος Εμμανουήλ, που πριν δύο μήνες δεν συγκέντρωνε μεγάλες πιθανότητες αλλά τώρα έχει εξελιχθεί στην επικρατέστερη πρόταση. Φαίνεται να θέλει, έχει θετικό παρελθόν, ωστόσο αυτό το παρελθόν περιορίζεται στην Ιτέα και αποτελεί αίνιγμα το κατά πόσο θα μπορέσει να διεισδύσει και στους ψηφοφόρους του υπολοίπου Δήμου. Ένα επιπλέον πρόβλημα αποτελεί το γεγονός ότι ο γιός του, Γιώργος Εμμανουήλ, βρίσκεται σε επαφή με τους “Πολίτες στο Προσκήνιο” στο ψηφοδέλτιο των οποίων ήταν και το 2014. Κάτι που σημαίνει ότι ίσως ένας από τους δύο χρειαστεί να κάνει πίσω. Πάντως, ο πρώην δήμαρχος Ιτέας είναι ο ευνοούμενος συγκεκριμένης ομάδας στην τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ, και σύμφωνα με πληροφορίες κάνει ήδη διερευνητικές επαφές για να μετρήσει δυνάμεις και πιθανότητες καθόδου.
Τέλος, κάποιοι άλλοι που θα μπορούσαν να επανδρώσουν το ψηφοδέλτιο, όχι σαν επικεφαλής, έχουν ήδη πάει σε περιφερειακά σχήματα και απεμπλάκηκαν από τα «δημοτικά σενάρια» και από προτάσεις και πιέσεις τόσο για κεντροαριστερό σχήμα όσο και για συμμετοχή σε συνδυασμούς με δεξιό πρόσημο, όπως ο Δρόσος Παρασκευάς που είχε πρόταση και από τον Παναγιωτόπουλο ή ο Χρήστος Τσαμαντάνης που στις εκλογές του 2014 ήταν δίπλα στον Π. Ταγκαλή. Βέβαια το γεγονός ότι δεν υπάρχει η απαίτηση σχηματισμού τοπικών διευκολύνει τη σύσταση συνδυασμών με λίγα άτομα (περίπου 50). Αλλά με τα χρονικά περιθώρια να στενεύουν -χωρίς να σημαίνει και ότι έχουν εξαντληθεί- και αρκετά στελέχη να είναι ήδη εκτός «δημοτικής» μάχης απομακρύνεται το ενδεχόμενο σχηματισμού ενός δυνατού σχήματος που θα μπορέσει να χτυπήσει τον Δήμο ή έστω να πλησιάσει τον δεύτερο γύρο.
Και αν όχι… ποιός κερδίζει
Έτσι έρχεται νομοτελειακά το επόμενο ερώτημα τι θα στηρίξει αυτός ο χώρος στην πολύ πιθανή περίπτωση που δεν κατεβάσει συνδυασμό. Με τα τωρινά δεδομένα υπάρχουν πέντε συμμετοχές με κάποιες να έχουν λίγο πολύ σύνδεση με τον χώρο και κάποιες να μην συζητούνται καν.
Πιο συγκεκριμένα, το πρώτο σοβαρό σενάριο είναι η στήριξη του νυν δημάρχου, κου Αθ. Παναγιωτόπουλου. Στα θετικά αυτού του σεναρίου το γεγονός ότι ο κ. Παναγιωτόπουλος εμφανίζεται ως ανεξάρτητος αλλά και το γεγονός πώς ήδη έχει στον συνδυασμό του στελέχη που προέρχονται από τον χώρο, κυρίως ΠΑΣΟΚ, όπως τους τους Αναγνωστόπουλο και Τσονάκα. Από την άλλη όμως, ήδη σε δύο περιπτώσεις ανταλλαγής ανακοινώσεων με τον κ. Ταγκαλή (κυλικείο κάστρου, φωτισμός δημοσίων χώρων) σαν βασικό στοιχείο της αντιπαράθεσης έχει τεθεί η στήριξη της ΝΔ, την οποία ο κ. Παναγιωτόπουλος φάνηκε να τη διεκδικεί για τον εαυτό του, αυτοπροσδιοριζόμενος εμμέσως, μάλιστα, ως πιο “ορθόδοξος” φιλελεύθερος από τον συγκεκριμένο αντίπαλό του.
Αρκετά μικρότερες πιθανότητες συγκεντρώνει ο συνδυασμός Ταγκαλή, δεδομένου ότι έχει ξεκαθαρίσει τη δεξιά προέλευσή του και επιπλέον έχει το επίσημο χρίσμα της ΝΔ. Επίσης, δεν υφίσταται πλέον το γεγονός των εκλογών του 2014 κατά τις οποίες είχε στο ψηφοδέλτιο του αρκετούς από το ΠΑΣΟΚ, προερχόμενους από την παράταξη Καραχάλιου χωρίς ωστόσο να εκλεγεί κανείς.
Ο τρίτος συνδυασμός με δεξιό πρόσημο είναι αυτός του κου Δρακάκη, ο οποίος μπορεί να προέρχεται και αυτός από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, αλλά.. Από τα άτομα που έχει ανακοινώσει μέχρι τώρα και από αυτά που ακούγονται ότι θα προστεθούν στο σχήμα του φαίνεται ότι στηρίζεται από τον χώρο της λεγόμενης λαϊκής δεξιάς (ή μήπως λαϊκίστικης) αλλά και από πιο ακραία στοιχεία (Χρυσή Αυγή), ειδικά στην Άμφισσα. Οπότε, προφανώς πρόκειται για σενάριο φαντασία παρά πραγματικό η στήριξή του από την κεντροαριστερά.
Όσον αφορά τη “Λαϊκή Συσπείρωση” του κου Λεοντίου, είναι και σε αυτή την περίπτωση προφανής η αρνητική απάντηση. Και μάλιστα εδώ το “όχι” έχει αμφίδρομη ισχύ αφού μία τέτοια συνεργασία, έστω και σε μορφή προφορικής στήριξης, δεν θα την ήθελε ούτε η ίδια η δημοτική παράταξη του ΚΚΕ.
Και μένουν οι “Πολίτες στο Προσκήνιο” και ο κ. Π. Μέγκος. Το σενάριο που υπό κανονικές συνθήκες θα είχε τις περισσότερες πιθανότητες, και το σχήμα με το οποίο έχουν υπάρξει ήδη και αρκετές επαφές, όπως αναφέρθηκε ήδη. Σημαντικό πλεονέκτημα του συνδυασμού ότι, εκτός από τη “Λαϊκή Συσπείρωση” που αναφέρθηκε παραπάνω, είναι ο μοναδικός συνδυασμός με καθαρά αριστερό πρόσημο. Βέβαια, στη σύνθεσή του υπερτερούν στελέχη της λεγόμενης ριζοσπαστικής αριστεράς (εκεί που ήταν και ο ΣΥΡΙΖΑ κάποτε) αλλά και της εξωκοινοβουλευτικής. Ωστόσο, παραμένει πολυσυλλεκτικό σχήμα και μετά τους προηγούμενους (ριζοσπαστική και εξωκοινοβουλευτική αριστερά) τη μεγαλύτερη ομάδα συνεργατών αποτελούν άτομα προερχόμενα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρητικά είναι ο πιο κοντινός ιδεολογικά συνδυασμός και ο πιο λογικά στη συνείδηση των ουδέτερων ψηφοφόρων για μία τέτοια συνεργασία.
Υπάρχει όμως ένα μεγάλο αλλά!!! Και δεν είναι άλλο από το γνωστό στους “παροικούντες την Ιερουσαλήμ” ότι κάποιοι στην κεντροαριστερά δεν θέλουν με τίποτα, και μάλιστα όχι για πολιτικούς αλλά κυρίως για προσωπικούς λόγους, να στηρίξουν “Πολίτες”. Ορισμένοι από αυτούς μάλιστα, οι ίδιοι που προωθούν τον Ν. Εμμανουήλ, είναι πολύ κοντά στον Παναγιωτόπουλο, και υπάρχει ακόμη και το ενδεχόμενο να σαμποτάρουν ακόμη και την προσπάθεια δημιουργίας χωριστού συνδυασμού αν τελικά δεν τα βρουν στον επικεφαλής.
Στην περιφέρεια πάντως η εικόνα είναι πολύ πιο καθαρή με τον χώρο να έχει ήδη δύο καθαρόαιμα ψηφοδέλτια. Αυτά των Αναγνωστάκη και Μπατζελή. Και πέρα από αυτούς υπάρχει και ο, αντισυμβατικός αλλά και διαφημισμένος, Γκλέτσος που δηλώνει επίσης αριστερός χωρίς να προσδιορίζεται όμως σε συγκεκριμένο χώρο. Όσο για τον βουλευτή, κ. Κωστοπαναγιώτου, φαίνεται ότι έχει αφήσει αυτή την αρμοδιότητα στους συνεργάτες του.
