της Αφροδίτης Παπαθανάση
Η συνεχής άρνηση συζήτησης και συνεργασίας, μάλλον οδηγούν στο να μην κερδίζουμε χρόνο στο κοινό μας μέλλον. Μόνο να χάνουμε.
Ο λάθος κανόνας σε προεκλογικές περιόδους είναι να λέγονται πολλά.
Αυτό δεν συνεπάγεται αυτόματα ότι γίνεται στα πλαίσια ενός χρήσιμου δημόσιου διαλόγου, που μπορεί να εντοπίζει τα προβλήματα στα σημεία αντιπαράθεσης ή ακόμη καλύτερα στο να οδηγεί στις ελάχιστες αναγκαίες συναινέσεις.
Πολλά χρόνια πέρασαν στο “δεν”. Είναι τόσο ισχυρότο DNA αντιπαράθεσης ώστε, πρόσωπα και συνδυασμοί, δεν μπορούν να συνεργασθούν, να συνομιλήσουν, να σχεδιάσουν επιτελικά και από κοινού, να δώσουν την αναγκαία σημασία σε θέματα που θετικές και αρνητικές εξελίξεις θα φέρουν αύριο -και στους μικρούς τόπους, όπως η τεχνολογική επανάσταση αλλά και η κλιματική αλλαγή; Δεν κερδίζουμε χρόνο στο κοινό μας μέλλον. Μόνο χάνουμε. Και δεν δημιουργούνται οι προϋποθέσεις να πάμε με σταθερά βήματα σε καλύτερες, πάντα δεδομένου του περιβάλλοντος, συνθήκες.
Όσο οι μονάδες και αν προσπαθούν, ο Κλεισθένης, τουλάχιστον για τα επόμενα χρόνια, θα απαιτήσει συναινέσεις, όταν εμείς, ακόμη και σήμερα, αρνούμαστε ακόμη και να συζητήσουμε. Ακόμη και για τις βασικές υποδομές. Καλή διαπραγμάτευση δεν γίνεται με τον “αντίπαλο” σε καθεστώς ισοπέδωσης, ούτε υγιής διαπραγμάτευση θα είναι αυτή που πρόσωπα θα διαπραγματεύονται θέσεις και καρέκλες.
Γιατί λοιπόν παραμένει δύσκολο, για κάποιες θεματικές, να προσπαθήσουμε να δούμε σημεία, που θα απασχολήσουν αύριο, όσους διεκδικούν δημόσιο ρόλο σήμερα, όπως:
1. Πώς στην επόμενη εικοσαετία θα είμαστε ικανοί να έχουμε ισοδύναμες παραγωγικές θέσεις μεταλλείων με παραγωγικές βιώσιμες θέσεις σε πρωτογενή τομέα, μεταποίηση προϊόντων και τουρισμό; Πώς δηλαδή θα μπορέσουμε να κάνουμε διακριτή και ισχυρή την εναλλακτική ανάπτυξη στην περιοχή.
2. Ποια τα “πεδία κανόνων” με τις Μεταλλευτικές Επιχειρήσεις. Πώς η Περιφερειακή και οι Δημοτικές Αρχές θα μπορέσουν να καταθέσουν με σαφήνεια τα αιτήματα τους και τους κανόνες για την μεταλλευτική εκμετάλλευση στην περιοχή. Πώς θα κλειδώσουμε περιοχές, όπως πχ. η ΔΕ Καλλιέων, εκτός εκμετάλλευσης.
3. Έχουμε ήδη μερικές εξαιρετικές μικρές δυναμικές επιχειρήσεις, στον πρωτογενή τομέα και την πρώτη μεταποίηση αυτού, λάδι, ελιές, μέλι, τσίπουρο, γαλακτοκομικά, κρασί, καλλιέργειες βοτάνων, κτηνοτροφία. Πώς μπορούμε να τις στηρίξουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο; Τι μας υποδεικνύουν ως μέτρα και πολιτικές; Πώς οι μερικές εξαιρετικές μπορούν να γίνουν περισσότερες;
4. Μπορούμε σε συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές να ζητήσουμε σχολές εκπαίδευσης για παραγωγούς, κτηνοτροφία, ελαιοκομία, μελισσοκομία σε συνδυασμό με εκπαίδευση σε νέες τεχνολογίες και τεχνικές; Η παρουσία του Γεωπονικού πλέον βοηθά το εγχείρημα.
5. Μπορούμε στο ΕΠΑΛ ΑΜΦΙΣΣΑΣ να παρέχουμε την καλύτερη δυνατή επένδυση και υποδομή;
6. Στον νομό έχουμε δημόσια κτήρια κενά. Μπορούμε μέσω ΕΣΠΑ και Περιφέρειας να αναζητήσουμε πρόγραμμα ΕΣΠΑ για να στηρίξουμε τη δυνατότητα δημιουργίας θερμοκοιτίδων νέων επιστημόνων στην περιοχή -με διάθεση δωρεάν κτηριακών υποδομών;
7. Ποια τουριστική προβολή θέλουμε τελικά; Σε ποιούς απευθυνόμαστε; Πώς εντάσσουμε τη χρήση και διάθεση της πληροφορίας, στις νέες τεχνολογίες, στην πληροφορική και στα έξυπνα κινητά; Αξίζει να δημιουργήσουμε έναν μεγάλο κοινό κουμπαρά και για την επόμενη πενταετία η τουριστική προβολή, όπως και η προβολή των τοπικών μας προϊόντων να γίνει απόλυτα επαγγελματικά;
8. Μπορούμε να στηρίξουμε αθλητικούς θεσμούς; Να συνεργαστούμε δηλαδή με αθλητικά, ορειβατικά, χιονοδρομικά σωματεία, συλλόγους και ενώσεις για να επενδύσουμε για συνεχείς δράσεις που γίνονται «θεσμοί» στον χώρο;
9. Το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού με δράσεις άθλησης και αναψυχής θα πρέπει να παρατείνει την λειτουργία του πέραν της χειμερινής τουριστικής περιόδου, ενώ θα έπρεπε να έχουμε δει που και πως μπορούμε να δημιουργήσουμε καταδυτικά πάρκα. Μόνο τους τελευταίους μήνες επτά καινούργια ανακοινώθηκαν στην Κρήτη, όπως και καταδυτικό αρχαιολογικό πάρκο στις Σποράδες.
10. Νομίζω, μπορούμε στη νέα προγραμματική περίοδο, σε συνεργασία με Περιφέρεια και Υπ. Πολιτισμού να έχουμε κομβικές προτάσεις για την πολιτιστική ιστορική παράδοση της περιοχής, όπως για παράδειγμα, για Ταμπάκικα, δέρματα, κουδούνια. Όπως και για την Ιστορική Πολιτισμική παρακαταθήκη του Γαλαξιδίου. Και στα πλαίσια των ιστορικών αρχαιολογικών διαδρομών της Περιφέρειας να κάνουμε τον Ναό του Ηρακλέους και με χρήση νέων τεχνολογιών, σημείο αναφοράς.
11. Γιατί το Κάλλιο δεν μπορεί να ενταχτεί στα νεότερα μνημεία με τις αναγκαίες υποδομές ανάδειξης και χώρους εκδηλώσεων; Και γιατί πέραν από το Υπ. Πολιτισμού δεν συζητούμε και με την ΕΥΔΑΠ ΑΕ για αυτό;
12. Η Περιφέρεια κατέθεσε σχέδιο για τον Ασωπό, γιατί όμως δεν μπορέσαμε να δούμε ταυτόχρονα και εμείς ζητήματα που αφορούν θύλακες δραστηριοτήτων, ειδικό χωρικό και μέτρα, σε σχέση με την Α5, γύρω από την Λίμνη του Μόρνου;
13. Η εξωστρέφεια βοήθησε καταλυτικά την Θεσσαλονίκη τα τελευταία χρόνια. Σαφώς και είναι δυνατή η συνεργασία μας με πρεσβείες για ιστορικές, πολιτιστικές ανταλλαγές και εκδηλώσεις, που κινούν το νήμα και για την τουριστική δυναμική της περιοχής.
14. Τι μας φέρνει η κλιματική αλλαγή; Πόσο μας αφορά για τα υδατικά μας αποθέματα, τα βοσκοτόπια, τις καλλιέργειες και τα δάση μας;
Δεν κάνω σήμερα αναφορά στις βασικές υποδομές, ύδρευση, αποχέτευσης, οδικοί άξονες, αστικές αναπλάσεις. Στον τόσο μικρό τόπο που είμαστε, θα έπρεπε να έχουμε κοινό χαρτί μπροστά μας όλοι για τα τόσο βασικά.
