Μετά το μπαράζ ανακοινώσεων του Αστέρα που στέκονται ιδιαίτερα στον πρόεδρο του Φωκικού και στην σχέση του με τον Δήμο Δελφών, δίνοντας και πολιτικό χρώμα στην κόντρα, ήρθε η σειρά της αντίπαλης πλευράς. Έτσι, παρόλο που έχει περάσει σχεδόν μία εβδομάδα από το πιαχνίδι του κυπέλλου, και με αυτό του πρωταθλήματος να έρχεται, ο πρόεδρος του Φωκικού, κ. Ηλ. Τσίγκας, προχώρησε στην παρακάτω ανακοίνωση.
Τις τελευταίες ημέρες το πρόσωπό μου βρίσκεται παρατεταμένα και με απροκάλυπτη σκοπιμότητα, η οποία είναι αντιληπτή στη συντριπτική πλειοψηφία των συντοπιτών μας, στο κέντρο της επικαιρότητας με αφορμή δήθεν περιστατικό που συνέβη στην ανάπαυλα του κυριακάτικου τελικού της ΕΠΣ Φωκίδας ανάμεσα στον Φωκικό και τον Αστέρα Ιτέας, που ατυχώς, όπως φαίνεται, για εμένα απέβη νικηφόρος για την ομάδα της οποίας έχω την τιμή και την ευθύνη να ηγούμαι και που συσχετίζεται αφ’ ενός με την ιδιότητά μου ως Προέδρου του Φωκικού και αφ ετέρου και κυριότερα με εκείνη του Ειδικού Συνεργάτη του Δημάρχου Δελφών.
Παραβλέποντας άλλα περιστατικά στην εν λόγω αναμέτρηση που τεχνηέντως αποσιωπήθηκαν είτε από ανακοινώσεις είτε από “ρεπορτάζ” είτε από παντοειδείς παραπολιτικές αναφορές ή σχόλια στα Social Media και που επιθυμώ για το κοινό καλό να θεωρήσω ως λήξαντα, στο προσκήνιο διοχετεύθηκε με μεγάλη επιμονή αλλά με αντιστρόφως ανάλογη φαντασία “συμβάν” που δεν συνάδει, υποτίθεται, τόσο με την συμπεριφορά που οφείλει να έχει ένας Πρόεδρος ιστορικού σωματείου, πολλώ δε μάλλον όταν εκείνος συμβαίνει να είναι ταυτόχρονα και στενός συνεργάτης Δημάρχου.
Το να δηλώσω πως ουδεμία σχέση έχω με τα αποδιδόμενα στο πρόσωπό μου, όπως αυτά αναφέρονται σε ανακοινώσεις και που, όχι τυχαία και σε κάθε περίπτωση χωρίς την παραμικρή διασταύρωση, υιοθετούνται κατά το δοκούν και κατά το συμφέρον από μερίδα του Τύπου και “σχολιαστές” του διαδικτύου, είναι κάτι που κινείται απολύτως και κατηγορηματικά στη σφαίρα του αυτονόητου. Και αποδίδει με κάθε πληρότητα την αλήθεια!
Eπιπρόσθετα: Αυτό τεκμηριώνεται τόσο από την έκθεση του παρατηρητή του αγώνα, ο οποίος ήταν παρών κατά την παρουσία μου στον χώρο των αποδυτηρίων, όπου πήγα για να εμψυχώσω τους παίκτες της ομάδας μου, από το Φύλλο Αγώνα του διαιτητή, οι οποίοι δεν αναφέρουν το παραμικρό σχετικά με το «συμβάν», και σε κάθε περίπτωση με κάθε διαθέσιμο τρόπο από πλήθος μαρτύρων πού ήταν παρόντες στον χώρο. Τέλος, καλώ όποιον αποδίδει προς εμένα νομικά επιλήψιμη πράξη να το καταθέσει δημοσίως και επωνύμως. Διαφορετικά να πάψουν να επιδιώκουν άλλα οφέλη μέσα από το πρόσωπό μου ή την κάθε ιδιότητά μου, με την οποία έχω τιμηθεί, είτε από το ΔΣ και τη ΓΣ του Φωκικού είτε από τον Δήμαρχο Δελφών!
Με τον χώρο του ποδοσφαίρου και ειδικότερα με τα κοινά του Φωκικού ασχολούμαι επι σειρά ετών, όπως είναι γνωστό σε όλους. Η εμπλοκή μου αυτή έχει κατά το πολύ πρόσφατο παρελθόν συμπέσει με αναμετρήσεις και καταστάσεις σε πολύ μεγαλύτερες κατηγορίες, πολύ πιο “ειδικών συνθηκών”, με μεγαλύτερη προβολή και με ανώτερα διακυβεύματα. Το ότι το όνομά μου ουδέποτε συνδέθηκε με ανάλογο ή όποιο αρνητικό περιστατικό φαίνεται πως δεν απασχόλησε όλους όσοι βιάστηκαν να διακινήσουν τα συγκεκριμένα μυθεύματα εις βάρος μου. Λογικό, ιδίως όταν δεν τους απασχολεί πρώτιστα η δική τους αξιοπιστία. Τέλος, και σε κάθε περίπτωση, οι μαρτυρίες που αποδεικνύουν την αλήθεια και την πλήρη βασιμότητα των γραφομένων μου, και ιδίως από πρόσωπα με θεσμική ευθύνη, φυσικά και υπάρχουν, όπως προείπα, και, εφ όσον απευκταία χρειαστεί, θα κατατεθούν όπου δή.
Το ότι το εν λόγω κατασκευασμένο “περιστατικό” δεν θα απασχολούσε την επικαιρότητα εφ όσον δεν συνέβαινε να είμαι συνεργάτης του Δημάρχου Δελφών και μέσω αυτού επιχειρήθηκε να πληγεί η αξιοπιστία της δημοτικής Αρχής και του Θανάση Παναγιωτόπουλου προσωπικά είναι επίσης κατανοητό από μακριά από τον καθένα. Με τα κοινά και τα δημόσια πράγματα καταπιάνομαι αρκετά χρόνια και με διάφορες ιδιότητες στην πορεία του χρόνου. Η προσωπική σπίλωση ανθρώπων και η προσπάθεια επικράτησης των ιδεών και των απόψεών μου με μεθόδους σαν αυτές που χρησιμοποιούνται εναντίον μου αυτές τις μέρες είναι για εμένα μακρινές και ξένες και τελείως έξω από το δικό μου αξιακό σύμπαν. Πάντα η δημόσια παρουσία μου πραγματοποιούταν με τεκμηρίωση, με επιχειρήματα, χωρίς τυφλή ή όποια προσωπική εμπάθεια και με όρους κοινωνίας. Και στον μικρό μας τόπο αυτό είναι γνωστό και εμπεδωμένο πολύ καιρό τώρα. Και το αποδεικνύουν η εκτίμηση προς το πρόσωπό μου και η φιλία που με συνδέει και με την πλειοψηφία δημοσίων προσώπων αντίθετων πολιτικών καταβολών, απόψεων και χώρων. Έτσι θα συνεχίσω να πορεύομαι. Σε όσους αυτό δεν αρέσει ή πλήττει τα συμφέροντα τους, τούς καλώ να σκεφτούν τρόπους προσαρμογής τους με περισσότερη ευρηματικότητα και επινοητικότητα. Όσοι, τέλος, ευτελίζουν τον δημόσιο λόγο στον τόπο μας τους καλώ να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στους συντοπίτες μας.
Κλείνοντας μια παρατήρηση: Πλην άλλων, μού αποδόθηκε η “ταυτότητα” του “εχθρού” της ίδιας της πόλης της Ιτέας. Το να μην είμαι αντικειμενικά ιδιαίτερα δημοφιλής ως Πρόεδρος του Φωκικού αυτή την εποχή κατά την οποία οι ομάδες της Άμφισσας και της Ιτέας συναγωνίζονται για μια αγωνιστική διάκριση είναι κατανοητό. Το να μην είμαι ομοίως δημοφιλής σε εκείνους που είναι αντίθετοι πολιτικά με τη δημοτική Αρχή επίσης. Για το πόσο έχω συνδράμει, μέσα από διάφορες ιδιότητες τα τελευταία χρόνια, φορείς, συλλόγους και γενικότερα την προβολή της πόλης έχουν μιλήσει δημόσια οι πλέον αρμόδιοι. Για την απόδοση σε μένα της “ταυτότητας” αυτής, όμως, φυσικά δεν πρόκειται να επιχειρηματολογήσω. Πέρα από το ότι κάτι τέτοιο με ξεπερνάει, καλύτερα είναι να μιλήσουν οι όχι λίγοι εκείνοι Ιτιώτες που διαχρονικά με τιμούν με τη φιλία τους και που την έχω κατακτήσει προφανώς κάθε άλλο παρά συγκυριακά!
Η παρούσα τοποθέτηση απευθύνεται και αφορά εκείνους που ψύχραιμα, σφαιρικά και αντικειμενικά επιθυμούν να σχηματίσουν άποψη για τα “γεγονότα” της επικαιρότητας. Δηλώνω ότι με αυτόν τον τρόπο δεν πρόκειται να επανέλθω. Διατηρώ πάντα το δημοκρατικό μου δικαίωμα να επιλέγω εγώ τους συνομιλητές μου και όχι εκείνοι εμένα. Ευτυχώς, 43 χρόνια στη ζωή είναι αρκετά ώστε να ξέρει ο οποιοσδήποτε ποιος είναι ποιος σε αυτόν τον τόπο. Ίσως είναι εκείνο που ακόμα ορισμένοι δεν έχουν καταλάβει. Και για αυτό, όμως, εγώ είμαι ο τελευταίος που ευθύνεται!
